Vrije Universiteit Brussel


Professor Gaston Maggetto (1939-2007)

Stichter en bezieler van de vakgroep ETEC

maggettoGaston Maggetto werd op 16 maart 1939 geboren te Bierghes. Na zijn secundair onderwijs studeerde hij aan de Université Libre de Bruxelles, waar hij in 1962 het diploma van Burgerlijk Werktuigkundig Elektrotechnisch Ingenieur behaalde. Gaston Maggetto begon zijn loopbaan als assistent aan de ULB. Hij voltooide er in 1973 zijn doctoraat. In dezelfde periode stond de Vrije Universiteit Brussel in de steigers en werd er gezocht naar een docent voor het vak Elektrotechniek, of zoals het toen heette “Elektriciteit en haar toepassingen op de nijverheid”. Gaston Maggetto aanvaardde de opdracht. Het betekende voor hem evenwel een enorme uitdaging. Aan de Vrije Universiteit Brussel werd immers Nederlands gesproken. Gaston Maggetto leerde snel en op enkele versprekingen na, slaagde hij erin zijn studenten op een gedreven manier wegwijs te maken in de wereld van de elektrotechniek. De overstap naar de Vrije Universiteit Brussel betekende evenwel niet dat hij de ULB de rug toekeerde. Integendeel. Gedurende zijn hele academische loopbaan is hij diverse onderwijsopdrachten blijven invullen aan de ULB.

Een wetenschappelijke opleiding vraagt vanzelfsprekend om een onderzoeksbasis. Die werd gevonden in de vermogenselektronica. Gaston Maggetto was auteur van een standaardwerk over thyristoren en was op zoek naar innovatieve toepassingen. We schrijven begin jaren zeventig, de eerste oliecrisis, het groeiend milieubewustzijn, … Gaston Maggetto zag de potentiële rol van elektriciteit in het vervoer al zeer vroeg in en nam het visionaire besluit onderzoek naar elektrisch aangedreven voertuigen te gaan verrichten. Een schot in de roos. Gaandeweg werd een gereputeerd researchteam uitgebouwd: de vakgroep ETEC. De vakgroep verkreeg algauw nationaal en internationaal veel erkenning. Er werd volop onderzoek verricht rond batterijen en laadsystemen en in 1984 reed een elektrisch voertuig van de vakgroep ETEC van Brussel naar het EVS-symposium in Parijs. Een rechtstreekse rit van twintig uur, met tussenladingen onderweg.

Dit experiment gaf de vakgroep op internationaal vlak een mooi visitekaartje en vormde de basis voor intensieve internationale samenwerkingen. Het maakte dat professor Maggetto mee aan de wieg stond van internationale verenigingen als AVERE (Europese vereniging voor elektrisch aangedreven voertuigen), CITELEC (vereniging van steden met belangstelling voor elektrische voertuigen) en EPE (Europese vereniging voor vermogenselektronica). Zo vond de allereerste EPE-conferentie in 1985 plaats in Brussel en organiseerde Gaston Maggetto ter gelegenheid van de COST302-conferentie in 1987 de ’12 elektrische uren”, hetgeen hem een vermelding op de voorpagina van De Standaard opleverde, met als onderschrift bij zijn foto: Don Quichot! Verschillende ’12-uren’ in andere steden zoals Brugge, Namen, La Rochelle, Padova, Oxford, Grenoble, 's-Hertogenbosch and Rotterdam volgden, evenals rondes van Vlaanderen en Brussel met elektrische voertuigen volgden. Autoconstructeurs maakten prototypes in samenwerking met het ETEC-team.

In 1998 mocht de Vrije Universiteit Brussel, dankzij de expertise van de ETEC-vakgroep, gastheer zijn van de vijftiende editie van het prestigieuze Electric Vehicle Symposium. Het werd, met een tentoonstelling in twee Heizelpaleizen en ruim 1500 bezoekers uit de sector, de grootste conferentie rond elektrisch aangedreven voertuigen ooit. Volgend op dit symposium volgde nog een ander groots evenement: de Transeuropean. Een karavaan van twintig elektrische voertuigen reed van Brussel naar Monaco en in 2000 van Monaco naar de wereldtentoonstelling in Hannover. Professor Maggetto was niet alleen de organisator, maar nam ook zelf actief deel aan deze karavanen, per auto of per fiets.

Al deze acties waren natuurlijk maar een veruiterlijking van de wetenschappelijke expertise die Gaston Maggetto en zijn onderzoekers inzake elektrotechniek, vermogenselektronica, elektrisch aangedreven voertuigen, numerieke elektrochemische technieken en verlichtingstechniek in huis hadden. Deze wetenschappelijke kennis vond zijn weg in diverse wetenschappelijke publicaties en tientallen Europese onderzoeksprojecten. Ook de Belgische federale overheid, het Vlaamse Gewest en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest deden herhaaldelijk een beroep op professor Maggetto voor beleidsondersteunend onderzoek inzake mobiliteit.

Naast een vooruitstrevend onderzoeker en gedreven docent, nam Gaston Maggetto ook vele bestuursfuncties waar. Zo was hij van 1975 tot 1978 decaan van de faculteit Ingenieurswetenschappen en stond in die hoedanigheid in voor de verhuis van de faculteit en de vakgroep naar de nieuwe campus in Etterbeek. Van 1986 tot 1995 nam Gaston Maggetto het voorzitterschap van de Koninklijke Belgische vereniging der Elektrotechnici waar. Verder was hij lid van diverse commissies die zich bogen over de mobiliteitskwestie en was hij stichtend lid van de Vereniging van Ingenieurs uit de Vrije Universiteit Brussel. Collega’s die met Gaston Maggetto samenwerkten, herinneren hem als een leider en een bezieler. Met zijn groot enthousiasme en gedrevenheid wist hij zijn studenten en onderzoekers sterk te motiveren. Zowel aan de Vrije Universiteit Brussel als aan de Université Libre de Bruxelles stond Professor Maggetto bekend als een zeer charismatisch man met een groot netwerk aan binnen- en buitenlandse contacten.

Gaston Maggetto overleed na een lange en moedig gedragen ziekte op 9 februari 2007.

De vakgroep ETEC zal de gedachtenis van Prof. Gaston Maggetto blijvend in ere houden en hij zal voor het team van de vakgroep kracht en de inspiratie blijven leveren om verder te gaan op de weg die hij heeft gebaand.

Terug naar boven

©2007-2021 • Vrije Universiteit Brussel • Vakgroep ETEC • Pleinlaan 2 • 1050 Elsene • 02/6292804 •